Is er een probleem rond de toegankelijkheid van arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor zelfstandigen? En zo ja, hoe kunnen verzekeraars bijdragen aan een oplossing? Het zijn de twee hoofdvragen tijdens een dialoogbijeenkomst over de toegankelijkheid van de arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen, waarvan het Verbond er drie organiseerde. Tijdens de laatste wordt vooral gedacht in oplossingen.
Het gemêleerde gezelschap – met vertegenwoordigers uit de verzekeringsbranche, ambtenarij, politiek, wetenschap en zelfstandigenorganisaties – schuift aan met een mix aan ideeën en verwachtingen. Precies het doel van vandaag, legt algemeen directeur van het Verbond en gespreksleider Richard Weurding uit. “De toegankelijkheid van de verzekeringsmarkt voor zelfstandigen staat al enkele jaren hoog op onze agenda. Nog best lastig, want de behoeften van zzp’ers zijn heel verschillend. Daarom horen we graag van alle betrokkenen hoe zij daar tegenaan kijken.”
Problemen en dilemma’s
Eerste deel van de bijeenkomst staat in het teken van het probleem. Verbondsdirecteur Harold Herbert doet een voorzet. “Ongeveer de helft van de zzp’ers heeft geen arbeidsongeschiktheidsverzekering. Dat hoeft geen probleem te zijn omdat niet iedereen een verzekering nodig heeft. Ook zijn er vangnetregelingen voor diegenen die – bijvoorbeeld om medische redenen – lastig een verzekering kunnen krijgen. Aan de andere kant horen we ook geluiden dat de arbeidsongeschiktheidsverzekering duur is. En dat het aanbod niet altijd aansluit bij de behoefte. Om de breed gewenste keuzevrijheid voor zelfstandigen te kunnen handhaven, is het onze maatschappelijke taak om te zorgen voor een optimaal toegankelijk aanbod dat aansluit bij de wensen van klanten”
De aanwezigen zijn duidelijk gekomen om daarover mee te praten; er vliegen al snel meer dilemma’s, vragen en problemen over tafel. Volgens de een is het probleem vooral het financiële bewustzijn. “Als we er in slagen om dit bewustzijn te vergroten, verlagen we ook de drempels om een financiële keuze te maken”. Volgens een ander zou het aanbod ook activerender moeten zijn. “Zelfstandigen willen immers graag werken.”
Oplossingsrichtingen
De prijs blijkt een terugkerend thema. Maar waarom vinden mensen de verzekering te duur? Is dat niet altijd zo bij Nederlanders … “Misschien is ‘te duur’ geen financieel aspect, maar een gedragsaspect.” Een ander denkt dat het mogelijk ook in de producten zit: “Maak er weer een vangnet van in plaats van een hangmat waardoor men een prikkel ervaart om snel weer terug te keren naar het werk. Door die prikkel kan ook de prijs omlaag.” Ook komt naar voren dat arbeidsongeschiktheid verzekeren per definitie een kostbare zaak is, en dat bij de huidige dekkingen de gemiddelde prijs niet zal dalen bij een verplicht systeem. Maar wellicht is de differentiatie in premies te ver doorgeschoten. “Is het maatschappelijk rechtvaardig dat een stukadoor relatief fors meer premie betaalt dan een advocaat?” Langzaam gaan de deelnemers richting de oplossingen. Hoewel: langzaam? “Waarom geen verzekering met een kortdurende uitkering, ter overbrugging naar (ander) werk?” oppert iemand direct. “Daarvan is de prijs dan lager en het zit in de aard van zelfstandigen om snel weer aan de slag te gaan.”
Maatschappelijke verantwoordelijkheid
Er komen nogal wat uitvoeringsproblemen voorbij, maar uiteindelijk lijkt iedereen vooral geprikkeld door het oplossingsgerichte denken. Richard Weurding vraagt het bij de slotronde dan ook maar direct aan zijn collega Harold Herbert: wat gaat het Verbond nu doen? “Wij zijn verantwoordelijk voor een voor klanten optimaal functionerende markt. Het is dan ook onze taak om de waardevolle input om te zetten in concrete verbetervoorstellen” Input genoeg in ieder geval, na de drie dialoogbijeenkomsten. Wordt vervolgd!